Eervolle vermelding gedichtenwedstrijd "Dankbaar"

Wat een prachtige gedichten werden er ingezonden voor de gedichtenwedstrijd vanuit ons blad VROUW!

Het thema was: "Dankbaar"

Hieronder een aantal gedichten die niet gewonnen hebben, maar die we wel erg mooi vinden, dus graag een plaats willen geven op onze website:

 

Dankbaarheid.

 

Er is zoveel om dankbaar voor te zijn

Open je ogen en je ziet Gods zegeningen

Je ziet het vaak in hele kleine dingen

Het morgenlicht dat schijnt door het gordijn.

 

Een glimlach en een toegestoken hand

Het zingen van de vogels in de bomen.

De sneeuwklokjes, die weer te voorschijn komen

en in de winkel, 'n praatje  met een klant.

 

Maar bovenal de liefde van de Heer.

Zijn trouw en goedheid zijn er elke morgen.

Je weet dat God ook deze dag zal zorgen.

Dan ga je danken, zingen Hem ter eer.

 

Dan is je hart vol diepe dankbaarheid.

omdat je leven mag van Zijn genade

Hij slaat Zijn kinderen in liefde gade.

Dan is je leven aan Hem toegewijd.

 

Monique Lourens, 69 jaar, Emmen

 

Jury: Een mooi gedicht, met mooie beelden die iets weergeven van de kleine dingen waar je dankbaar voor kunt zijn. Laatste twee strofen wat clichématig. Leest fijn en past mooi bij het thema.

 

Dankuwel

Ik zou mijn ogen willen sluiten
om diep in te ademen en
even stil te staan, de tijd
te laten stoppen


maar zij laat zich niet gestopt worden
en ik
ik wil niets missen dus houd mijn
ogen opengesperd


en ergens op de achtergrond
net niet overstemd door de
overweldigende stilte bedenk ik
dat ik iemand moet bedanken.

Sofie Riezebos, 17 jaar, Apeldoorn

Jury: Een mooi gedicht, dat niet teveel is ingevuld, het laat lezer mee denken. Jammer van de taalkundige fout: De tijd laat zich niet stoppen of kan niet gestopt worden. Taalkundig knap, met gevoel voor stijl.

 

Toch Dankdag

 

Dankdag voor mij? Nee, denk ik, niet deze keer.

Want de zorgen worden steeds meer.

Mijn man kan niet werken.

Is thuis om aan te sterken.

De kinderen geven mij zorgen.

Hoe zal het gaan overmorgen?

Ik voel mij soms zo moe,

maar ik moet verder, al weet ik niet hoe.

’s Avonds kniel ik neer

en bid tot God: ‘Help mij morgen weer’.

Dan geeft God mij een diepe slaap

en als ik ’s morgens uitgerust ontwaak

dank ik God voor de nieuwe dag,

die ik door Zijn gunst ontvangen mag!

 

Mevrouw Jansen (gefingeerde naam), 73 jaar

 

Jury: Een heel herkenbaar gedicht, passend bij het thema. Het neigt wel meer naar proza op rijm. Maar het is uit het leven gegrepen.

 



Deel dit artikel



Meer nieuws


© 2024 CGK Vrouw - Realisatie: Brand Boosters