Jeannet de Jong Na oud en nieuw
Het jaar 2016 ligt nog vrijwel als een blanco blad voor ons. Een nieuw jaar, een nieuw begin. Dat schept altijd iets van verwachting, van nieuwe mogelijkheden. Al beseft iedereen dat met het afscheuren van het laatste kalenderblaadje het oude jaar niet helemaal heeft afgedaan en er niet meer toe doet. Mooie herinneringen, pijnlijke gebeurtenissen, alles wat in afgelopen jaren op ons pad kwam, nemen we mee en geven we een plaats in ons leven het komende jaar.
Een nieuw begin biedt mogelijkheden. We gaan onszelf soms met kritische blik bekijken en besluiten vanaf nu niet meer te roken, vaker de fiets te pakken of eindelijk eens te beginnen aan het opruimen van de schuur.
Een nieuw jaar kan ook een gevoel van onzekerheid met zich meebrengen. Wat zal er allemaal gebeuren of veranderen om ons heen? Wat voor de één een uitdaging is, kan door de ander als een bedreiging ervaren worden.
Te midden van de woelige wereld van 2016 proberen we zo onze weg te zoeken. Welgelukzalig zijn we, als we dat niet van onszelf verwachten. Ons leven is in goede handen. Onze God, Die ons in 2015 elke dag gedragen heeft, gaat ons voor, ook in dit nieuwe jaar. En dat geeft zekerheid. Niet de zekerheid dat alles bij het oude zal blijven. Maar wel het vertrouwen dat alles heengaat naar een nieuwe toekomst. Uiteindelijk is dat de vraag waar het om draait en waar alles in ons leven van doortrokken moet zijn.
Voor oud en jong
Een nieuw jaar, een nieuw begin. Dat geldt ook voor de BCGV, die het nieuwe jaar ingaat als CGK-Vrouw. Dat schept verwachting, nieuwe mogelijkheden. En iedereen beseft meteen dat met al het nieuwe de oude bond niet helemaal heeft afgedaan en er niet meer toe doet. Alle goede dingen die in afgelopen jaren binnen de bond zijn ontstaan, nemen we mee en geven we een plaats binnen CGK-Vrouw.
Met kritische blik kijken... Dat was de vraag toen ik onverwachts het bestuur van de bond binnen rolde om mee te denken in het veranderingsproces dat het bestuur voor ogen had. En verandering was nodig. Terwijl ik door mijn dochters er regelmatig aan herinnerd word zelf al niet meer bij de 'jonge' vrouwen te horen, ging een ongekende wereld voor mij open. Een wereld van contactblad en kringavond, van bondsdag en declamatorium. Omringd door fiere christenvrouwen, de vaandels hoog in top. Met zilveren speld en theelepel, eensgezind in bondslied en des konings telegram.
Maar achter deze vormen ontdekte ik ook wat de bond al deze jaren dreef. Een missie om vrouwen binnen onze kerken toe te rusten op grond van Bijbel en belijdenis. Een missie die het waard is om ook voor nieuwe generaties waar te maken. En hier geldt eveneens dat wat voor de één een uitdaging is, door de ander als een bedreiging kan worden ervaren. Te midden van deze uitersten proberen we als bestuur onze weg te zoeken. Met het gebed dat God ons ook hierin wil dragen. Want als er iets is waar wij als vrouwen ook in 2016 behoefte aan hebben, dan is het toch om onze voeten vast te maken in het eeuwenoude en altijd vernieuwende Woord van onze God. En daar willen wij ook als CGK-Vrouw ons voor inzetten. Na oud en nieuw, voor oud en jong.
